عشق بی انتها

[ و او را از ایمان پرسیدند ، فرمود : ] ایمان بر چهار پایه استوار است ، بر شکیبایى ، و یقین و داد و جهاد . و شکیبایى را چهار شاخه است : آرزومند بودن ، و ترسیدن ، و پارسایى و چشم امید داشتن . پس آن که مشتاق بهشت بود ، شهوتها را از دل زدود ، و آن که از دوزخ ترسید ، از آنچه حرام است دورى گزید ، و آن که ناخواهان دنیا بود ، مصیبتها بر وى آسان نمود ، و آن که مرگ را چشم داشت ، در کارهاى نیک پاى پیش گذاشت . و یقین بر چهار شعبه است : بر بینایى زیرکانه ، و دریافت عالمانه و پند گرفتن از گذشت زمان و رفتن به روش پیشینیان . پس آن که زیرکانه دید حکمت بر وى آشکار گردید ، و آن را که حکمت آشکار گردید عبرت آموخت ، و آن که عبرت آموخت چنان است که با پیشینیان زندگى را در نوردید . و عدل بر چهار شعبه است : بر فهمى ژرف نگرنده ، و دانشى پى به حقیقت برنده ، و نیکو داورى فرمودن ، و در بردبارى استوار بودن . پس آن که فهمید به ژرفاى دانش رسید و آنکه به ژرفاى دانش رسید از آبشخور شریعت سیراب گردید ، و آن که بردبار بود ، تقصیر نکرد و میان مردم با نیکنامى زندگى نمود . و جهاد بر چهار شعبه است : به کار نیک وادار نمودن ، و از کار زشت منع فرمودن . و پایدارى در پیکار با دشمنان ، و دشمنى با فاسقان . پس آن که به کار نیک واداشت ، پشت مؤمنان را استوار داشت ، و آن که از کار زشت منع فرمود بینى منافقان را به خاک سود ، و آن که در پیکار با دشمنان پایدار بود ، حقى را که بر گردن دارد ادا نمود ، و آن که با فاسقان دشمن بود و براى خدا به خشم آید ، خدا به خاطر او خشم آورد و روز رستاخیز وى را خشنود نماید . و کفر بر چهار ستون پایدار است : پى وهم رفتن و خصومت کردن و از راه حق به دیگر سو گردیدن و دشمنى ورزیدن . پس آن که پى وهم گرفت به حق بازنگشت ، و آن که از نادانى فراوان ، خصومت ورزید ، از دیدن حق کور گشت ، و آن که از راه حق به دیگر سو شد ، نیکویى را زشت و زشتى را نیکویى دید و مست گمراهى گردید ، و آن که دشمنى ورزید راهها برایش دشوار شد و کارش سخت و برون شو کار ناپایدار . و شک بر چهار شعبه است : در گفتار جدال نمودن و ترسیدن و دو دل بودن ، و تسلیم حادثه‏هاى روزگار گردیدن . پس آن که جدال را عادت خود کرد ، خویش را از تاریکى شبهت برون نیاورد ، و آن که از هر چیز که پیش رویش آمد ترسید ، پیوسته واپس خزید ، و آن که دو دل بود پى شیطان او را بسود ، و آن که به تباهى دنیا و آخرت گردن نهاد هر دو جهانش را به باد داد . [ و پس از این سخن گفتارى بود که از بیم درازى و برون شدن از روش کارى که در این کتاب مقصود است نیاوردیم . ] [نهج البلاغه]

رویا

محمد :: جمعه 87/3/31 ساعت 12:55 صبح

من از این دنیا چی می خواهم، دو تا صندلی چوبی
که منو تو رو بشونه، واسه گفتن خوبی
من از این دنیا چی می خواهم، یه وجب زمین خاکی
همون قدر که یک اتاقک، بشه خونه خیالی
من از این دنیا چی می خواهم، یه جعبه مداد رنگی
بکشم رو تن دنیا، رنگ خوبی و قنشگی
آدمک های دست و دلباز، از تو قلک طاقچه
بردارند بذر محبت، واسه بارداری باغچه
من از این دنیا چی می خواهم، دو تا بال برای پرواز
برم تا روز تولد، برسم به فصل آغاز
برم پیش بچه هایی، که یه لقمه نون ندارند
که یه شب با یک دل سیر، چشماشون رو هم بزارند
بگم که غصه ها سر اومد، گریه بس که بهتر اومد، گریه بس که بهتر اومد

نوشته های دیگران()

دوست بهانه دوستی

محمد :: جمعه 87/3/31 ساعت 12:54 صبح

درکویر خار گونه و ماتم زده در جستجوی حسی غریبم به نام همدم.

در بیکران آبهای نیلی در تلاش رسیدن به عمقی بی پایان غوطه ورم بنام همراز.

در کهکشان آبی نیلگون کنجکاوانه به دنبال ستاره ای یا سپهر زمینی ام با نام دوست.

در درون خود چیزی را می یابم که کمیاب است و کیمیا اما افسوس!آن را نمیابم.

ولی بازم دست از تلاش بر نمی دارم.

ای کاش!

بهانه ای داشتم برای رسیدن به آنها.

آری دوست تنها بهانه برای زنده بودن است احساس عاطفه است

مهره بیدق شطرنج و نهال آرزوهاست.

دوستی قدرت پیوند عشاق است که میخواهند با هم بمانند با هم بخندند با هم بمیرند.

نوشته های دیگران()

خوشه های عشق

محمد :: جمعه 87/3/31 ساعت 12:51 صبح

نه از خاکم نه از بادم

نه در بندم نه آزادم

نه آن لیلاترین مجنون

نه شیرینم

نه فرهادم

فقط مثل تو غمگینم فقط مثل تو دلتنگم

اگر...

آبی تر از آبم اگر همزاد مهتابم بدون تو چه بی رنگم

بدون چه بی تابم...تو...

نوشته های دیگران()

تو مثل...

محمد :: جمعه 87/3/31 ساعت 12:48 صبح

تو مثل راز پاییزی و من رنگ زمستانم

چگونه دل اسیرت شد قسم به شب نمی دانم
تو مثل شمعدانی ها پر از رازی و زیبایی
و من در پیش چشمان تو مشتی خاک گلدانم
تو دریای ترینی آبی و آرام و بی پایان
و من موج گرفتاری اسیر دست طوفانم
تو مثل آسمانی مهربان و آبی و شفاف
و من در آرزوی قطره های پاک بارانم
نمی دانم چه باید کرد با این روح آشفته
به فریادم برس ای عشق من امشب پریشانم
تو دنیای منی بی انتها و ساکت و سرشار
و من تنها در این دنیای دور از غصه مهمانم
تو مثل مرز احساسی قشنگ و دور و نامعلوم
و من در حسرت دیدار چشمت رو به پایانم
تو مثل مرهمی بر بال بی جان کبوتر
و من هم یک کبوتر تشنه باران درمانم
بمان امشب کنار لحظه های بی قرار من
ببین با تو چه رویایی ست رنگ شوق چشمانم
شبی یک شاخه نیلوفر به دست آبیت دادم
هنوز از عطر دستانت پر از شوق است دستانم
تو فکر خواب گلهایی که یک شب باد ویران کرد
و من خواب ترا می بینم و لبخند پنهانم
تو مثل لحظه ای هستی که باران تازه می گیرد
و من مرغی که از عشقت فقط بی تاب و حیرانم
تو می آیی و من گل می دهم در سایه چشمت
و بعد از تو منم با غصه های قلب سوزانم
بارد تو مثل چشمه اشکی که از یک ابر می
و من تنها ترین نیلوفر رو به گلستانم
کرده شبست و نغمه مهتاب و مرغان سفر
و شاید یک مه کمرنگ از شعری که می خوانم
تمام آرزوهایم زمانی سبز میگردد
که تو یک شب بگویی دوستم داری تو می دانم
دریاست غروب آخر شعرم پر از آرامش
و من امشب قسم خوردم تر ا هرگز نرنجانم
دنیای پر غوغاست به جان هر چه عاشق توی این
قدم بگذار روی کوچه های قلب ویرانم
فانوس خواهم مرد بدون تو شبی تنها و بی
دعا کن بعد دیدار تو باشد وقت پایانم

نوشته های دیگران()

بوسه

محمد :: جمعه 87/3/31 ساعت 12:44 صبح

بوسه یعنی وصل شیرین دو لب بوسه یعنی خلسه در اعماق شب
بوسه یعنی مستی از مشروب عشق بوسه یعنی آتش و گرمای تب
بوسه یعنی لذت از دلدادگی لذت از شب , لذت از دیوانگی
بوسه یعنی حس طعم خوب عشق طعم شیرینی به رنگ سادگی
بوسه آغازی برای ما شدن لحظه ای با دلبری تنها شدن
بوسه سرفصل کتاب عاشقی بوسه رمز وارد دلها شدن
بوسه آتش می زند بر جسم و جان بوسه یعنی عشق من , با من بمان
شرم در دلدادگی بی معنی است بوسه بر می دارد این شرم از میان
طعم شیرین عسل از بوسه است پاسخ هر بوسه ای یک بوسه است

بهترین هدیه پس از یک انتظار بشنوید از من فقط یک بوسه است
بوسه را تکرار می باید نمود بوسه یعنی عشق و آواز و سرود
بوسه یعنی وصل جانها از دولب بوسه یعنی پر زدن , یعنی صعود

نوشته های دیگران()

< 1 2

لیست کل یادداشت های این وبلاگ

!
من نیستم تا بدانم کیستم
قسم نخور
عشق یعنی
دیگر چه می خواهی
دلداده عاشق
خواب
پایان عشق
لحظه عشق
عشق یعنی
رویا
دوست بهانه دوستی
خوشه های عشق
تو مثل...
بوسه
[عناوین آرشیوشده]